Nadruki na ubraniach
Drukowanie tkanin najprawdopodobniej wywodzi się z Indii. Do Europy Zachodniej trafiło około połowy VI wieku. Do Europy Wschodniej tkaniny drukowane dotarły z Bizancjum.
Pierwsze druki na płótnie, znane pod nazwą “nabojka”, pojawiły się na terenie Rusi w XII wieku. Polska podlegała wpływom zarówno zachodniej, jak i wschodniej Europy. W Polsce rozwój drukarstwa tekstylnego przypada dopiero na czasy panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego (drugą połowę XVIII wieku), który w swój program polityczny wpisał aktywizację polskiego przemysłu, efektem czego było założenie pierwszych na ziemiach polskich manufaktur. Polskich rzemieślników uczyli drukować sprowadzeni w tym celu przez króla zagraniczni specjaliści, przede wszystkim z Włoch.
Wedle relacji pozyskanej przez P. Greniuka (“Druki ludowe na płótnie w południowej Lubelszczyźnie”, [w:] Polska Sztuka Ludowa – Konteksty 1949):
Kobiety na co dzień noszą „malowanki” [ druki na płótnie były na wsi określane jako malowanki (lubelskie), wybijanki (podkarpackie) i nabojki (Ruś).] tj. spódnice płócienne, drukowane w ciemnoniebieski deseń. W tym celu niosą kobiety płótna już wybielone do miasta, do Żyda, który się malowaniem zajmuje, wybierają sobie u niego wzór i ten im podłóg tego wzoru maluje. Wzory zaś są to blachy odpowiednio powycinane, które przykłada się do sztywno wyciągniętego płótna i po wierzchu smaruje się pędzlem olejną, ciemnoniebieską lub żółtą farbą, następnie się blachę odejmuje i już robota skończona. Po wyschnięciu rysunku szyją z tego spódnice, bardzo mocne i dobre do “chodu”, bo się nie tak łatwo brudzą, jak gdzie indziej płócienne białe. Desenie bywają najrozmaitsze, w każdej wiosce innego rodzaju.
Szlachcic polski chodził po domu w ubraniach uszytych z materiałów wyprodukowanych we własnym gospodarstwie przez jego chłopów, natomiast wyjeżdżając na sejmik czy w odwiedziny, zakładał ubranie uszyte z materiałów wytworzonych przez rzemieślników.
DTG
Jest to najnowsza technologia zdobienia odzieży. Bezpośredni cyfrowy nadruk jest bezkonkurencyjny co do wyglądu oraz jakości względem innych technologii . Druk DTG fotorealistycznie odwzorowuje kolory, przejścia tonalne oraz półtony.
Termo-transfer
Aplikacja wycinana jest z flex'u (mikrogumka) lub z flock'u, następnie wgrzewana, za pomocą termo-prasy, w dzianinę.
Sublimacja
Nadruk przenoszony jest przy zastosowaniu nośnika farby sublimacyjnej - matrycy, na dzianinę, po przez prasę termiczną w odpowiednim czasie i ciśnieniu.
Sitodruk
Druk farbami plastizolowymi za pomocą sita drukarskiego
Subliflock
Aplikacja nadrukowana na subliflock'u i wgrzana w dzianinę
HAFT Komputerowy
Najstarsza technologia zdobienia odzieży, jednak już nie ręcznie, a w oparciu o sterowanie komputerowe.